نوشته شده توسط admin در شنبه, 01 فروردین 1394 ساعت 1:02 ب.ظ
منتشر شده در خبرگزاری کرمانشاه دیلی (اسلام آباد تایمز) به آدرس :
«سلام» نام پروردگار من است که بهشت را آفرید …
کرمانشاه دیلی: یوهان ولفگانگ فون گوته جمله ای زیبا دارد که می گوید : “رؤیاهای کوچک را آرزو مکن ، زیرا برای تکان دادن قلبت به اندازه کافی قدرت ندارند” . شاید این جمله برای ما ایرانی خیلی کاربرد داشته باشد !
هر سال ، هر سال و هر سال ملتی در قلب خاور میانه پر تنش و درگیری ، آمدن بهار را جشن می گیرند ؛ با رسم و رسومات ویژه و مختص به خودشان .
این درسها با پوست و گوشت و خون ایرانیها عجین شده است ! هر سال ما ایرانی ها عادت داریم که به یمن پاقدم نوروز خانه تکانی کنیم ، در چهار شنبه سوری آتش بر پا می کنیم و در پنج شنبه آخر سال به زیارت اموات می رویم و هزاران رسوم ریز و درشت دیگر . ارسطو می گوید : “کار های تکراری هر کس ، نشان دهنده شخصیت اوست” و نوروز چه زیبا آئینه منعکس کننده شخصیت فرهنگ محور جامعه ایرانی است .
نوروز به ما می آموزد زمین یک بار دیگر کاملاً خورشید را دور زد . در این دور هم باز به رسم مألوف روزگار عده ای پیاده شدند و عده دیگر سواره . حتی شاید در دور این سال ما هم پیاده شویم . سال آینده باز هم نوروز ، همین نوروز است ، حتی اگر ما نباشیم . باید بیاموزیم که در زندگی یک نقاش بدون پاک کن باشیم و طوری زندگی کنیم که هرگز حسرت داشتن پاک کن را نخوریم ! گویی با فرا رسیدن هر نوروز خداوند به ما تذکر می دهد که اگر چه دیکته زندگیمان پر از غلط است ولی اگر قبل از نمره دادن پشیمان شویم ، غلطهایمان با مهربانی تمام پاک می شود . از یاد نبریم که همیشه فرصت پشیمانی نیست …
نوروز به ما می آموزد هر کس که تغییر نکند و خود را اصلاح نکند ، فرجامش جز نابودی نیست . عید ایرانی ها مقارن با تغییرات عمیق در همه چیز است : از رنگ و بوی محیط گرفته تا رنگ رخسار و روح ما . در این ایام هر چه که باشی ، محکوم به شادی هستی اگر هم شاد نباشی این طبیعت –که مادر و میزبان تمام انسانهاست- است که به واسطه پوشیدن لباس زیبا رنگ تو را به میهمانی رنگها می خواند .
نوروز به ما می آموزد که همه در عید باید بر سر سفره ای بنشینیم که هفت “س” دارد . فقیر یا غنی همه باید بر سر یک سفره بنشینند . جالبتر این که طبیعت هم همین امر را تکرار می کند . همه درختان -مثمر و غیر مثمر- شبیه به هم اند ؛ با عشقهای سر به زیر و مرگهای سربلند . یادمان باشد که نوروز فرصتی برای برابری و برادری نیز هست .
نوروز به ما می آموزد که آنچه که از روزگار به دست آمده باقی نمی ماند . با هیچ گریه ای آن چه از دست رفته جبران نشده و با هیچ خنده ای هم آن چه کسب شده باقی نمانده است ! نه سردی و برف زمستان باقی مانده و نه همین الوان دلفریب بهاری طبیعت باقی می ماند . الدهر یومان یوم لک و یوم علیک : روزگار دو روز است روزی به نفع تو و روزی به ضرر تو .
نوروز به ما می آموزد که این کوچکترین گلها و چمن ها هستند که رنگهای زیبا و بزرگ مقیاس طبیعت را می سازند . هر سبزه با قدر و قطر کم خود جزئی از نظم بزرگ رنگهای طبیعیست است . به یاد داشته باشیم ما هم هر چه دقر کوچک نیز باشیم باز جزئی از یک نظام هدفمندیم و اگر هر یک از ما یک قاصدک کوچک صلح باشیم خیلی خیلی ارزشمندتر از سفیر کبیر یک جنگ خواهیم بود که همواره حامل پیام هشدار یک جنگ ویرانگر است .
نوروز به ما می آموزد برای دانستن قدر بعضی چیزها لازم است موقتاً آن را از دست بدهیم . اگر همیشه بهار باشد ، بهار بی معناست . برای فهم بهار باید از زمستان گذشت تا به بهار رسید . بله در زندگی باید اراده کنیم تا از زمستان بگذریم تا به بهار زندگی مان برسیم .
نوروز به ما می آموزد شاد زندگی کنیم . نوروز به ما می گوید در کنار خانواده ات بنشین ، به رسم عیدی دادن هم که شده دیگران را شاد کن . امام رضا (ع) می فرماید : “زیست نیکودر نیکو زیستن دیگران است” . درس مهم دیگر او این است برای دانستن بهتر قدر چیزی ، آن را به قرض بگیریم . به رساتی عاریت گرفتن گل خنده سال نو و بوسه محبت آمیز از نزدیکان و دوستانمان ، همان عیدی شیرین سال نو و فروردین ماه است .
نوروز به ما می آموزد که هر کس وظایفی دارد . اروپائی ها معتقدند که “به هنگام انجام وظیفه ، مؤظفی که از انجام دادن آن شادمان باشی” اما ما خیلی خوشحالیم که در جامعه اسلامی ایرانی ما وظایف آن چنان دقیق و عادلانه تقسیم شده اند که هر یک با روحیه فرد فرد جامعه متناسب هستند . پدر وظیفه دارد از کیان خانواده حفظ و حراست کند ، مادر مدیریت داخلی را بر عهده دارد و فرزند هم به تبع وظیفه فرزندی .
راستی اسم تقسیم وظیفه به میان آمد ، یاد اولین مقسم عادلانه آن یعنی امام علی (ع) و حضرت فاطمه زهرا (س) افتادیم . فراموش نکنیم که این نوروز فاطمی نیز هست . درسهای زندگی فاطمی تا ابد برای هر مسلمان دلسوخته ای تازه و تازه تر خواهد بود . یاد غایب عصر و عزیز دلمان نیز باشیم . ای کاش می توانستیم سال جدید را تحویل نگیریم چرا که باز هم بدون حضور صاحب زمان و زمین آن را تحویل می گیریم .
به حرف گوته برگردیم : “رؤیاهای کوچک را آرزو مکن ، زیرا برای تکان دادن قلبت به اندازه کافی قدرت ندارند” . نمی دانیم که آیا در میان گرد و غبار خانه تکانی و همهمه بازار عید قلبمان تکان خورده است یا نه . نوروز مطابق فرمایش امام جعفر صادق (ع) سالروز پاکسازی بتهای قریش به دست مبارک پیامبر اکرم (ص) است . ای کاش ما هم بتهای درونمان را بشکنیم تا به قول گوته “قلبمان تکان بخورد” …
در آخر فراموش نکنیم که هیچ سال جدیدی ایده آل نخواهد بود مگر اینکه تصمیم بگیریم آن را به بازتابی از ارزش ها، خواسته ها، علاقه ها و قوانین خودمان تبدیل کنیم . لذت در قلب کسانی که به معجزه ی عید اعتقاد دارند بازتاب می کند.
و انتهای این قصه سرد و سفید ،
همیشه سبز خواهد بود .
هر روزتان نوروز ، نوروزتان پیروز
سروش نوید ، دبیرکل انجمن خدمات علمی آموزشی فیزیک کرمانشاه